Ceres
Koen, Sven, Daan en Jeanine wonen op afgelegen Zeeuwse boerderijen en dromen ervan om later boer te worden, net als hun vaders en grootvaders. Er wordt gezaaid en geoogst, er worden dieren geboren en naar de slacht gebracht, jaargetijden komen en gaan. De kinderen zijn dagelijks deel van de onafwendbare kringloop van leven en dood op de boerderij. Maar ze hebben ook hun eigen verlangens, mijmeringen en verdriet. De vier tieners zijn nog kind, maar tegelijkertijd doordrongen van de zorgen, regels en uitdagingen die bij het runnen van een boerenbedrijf komen kijken. Dat maakt een toekomst als boer er niet vanzelfsprekender op. ‘Ceres’ is niet enkel een film over leven op een boerderij. De documentaire brengt ook een verhaal over dromen, isolatie en opgroeien. Het is een intiem portret van vier kinderen dat de wereld verkent door hun ogen en kijkt naar hun relatie met mens en natuur. _____________________ ,,Een sensitieve documentaire die diepe indruk maakt.'' - Filmmagie Voorafgaand aan Ceres vertonen we de korte documentaire Na Gedane Arbeid, een filmisch eerbetoon aan het Zeeuwse trekpaard. Centraal in de bijzonder vormgegeven film van Janne van Gilst staat de Schouwse ‘strao’-traditie. Ieder voorjaar, acht weken voor Pasen, rijdt een stoet in bloemen gehulde trekpaarden naar het strand om de benen te wassen in de zee. Volgens oude verhalen zouden de boze geesten, die zich hebben verzameld in de benen van de paarden, worden weggewassen.

Back to the agenda.